دهه فجر

17 بهمن[ويرايش]

1. خميني در سخنان خود گفت: کار عاقلانه و مفيد به حال کشور اين است که بختيار و ارتش در مقابل انقلاب 1357، عکس‌العملي مثبت داشته باشند.


2. در پاسخ به پيام‌هاي تشکر از سوي مردم يا شخصيت‌ها و گروه‌هاي مختلف به مناسبت ورود خميني به کشور، از سوي او پيام تشکري خطاب به عموم انتشار يافت.


3. بازرگان موقتاً از رهبري نهضت آزادي کناره‌گيري نمود و به مدرسه علوي نقل مکان کرد.

تذکر: در حکم نخست وزيري خميني از وي خواسته شده بود تا بدون وابستگي حزبي و گروهي به پست نخست وزيري اشتغال يابد.

1. دکتر سعيد، رئيس مجلس شورا، در جلسه امروز مجلس اظهار داشت: بازگشت خميني، مرجع عاليقدر تشيع را به خاک وطن از طرف خود و عموم نمايندگان خوش‌آمد مي‌گويم.


2. لايحه محاکمه وزراي سابق و انحلال ساواک، در جلسه مجلس شورا به تصويب رسيد.


3. در مراسم فارغ‌التحصيلي دانشجويان دانشکده افسري، افسران جوان از سوگند وفاداري به شاه معاف شدند.


4. فلسفي پس از هشت سال ممنوعيت از سخنراني، در حضور خميني و مردم ديدارکننده با او، سخنراني کرد.

18 بهمن[ويرايش]

1. سيد روح‌الله خميني در ديدار با روحانيون شهر اهواز گفت: ادامه نهضت يک تکليف است.


2. فرماندار نظامي تهران به اين دليل که مردم به مقررات حکومت نظامي اهميت نمي‌دهند، ساعات منع عبور و مرور را کاهش داد.


3. سيزده نفر ديگر از نمايندگان مجلس استعفا دادند.


4. مجمع عمومي سازمان ملل متحد از اوضاع ايران اظهار نگراني کرد.

19 بهمن[ويرايش]

روز نوزدهم بهمن ماه بزرگ‌ترين راه پيمايي انقلاب صورت گرفت.^[5] در قطعنامه پاياني راه پيمايي نخست وزيري مهدي بازرگان توسط تظاهرکنندگان تأييد شد.^[5]

20 بهمن[ويرايش]

در روز 20 بهمن ماه که مصادف با روز جمعه بود، مردم در دانشگاه تهران اجتماع کرده بودند تا سخنراني رئيس دولت موقت را استماع نمايند. در همين هنگام در غرب تهران درگيري شديدي صورت گرفت؛ عده زيادي از افراد گارد شاهنشاهي به پادگان همافران نيروي هوايي حمله بردند و به محض آغاز درگيري آنان عده زيادي از جوانان وابسته به جناح‌هاي مختلف به نفع همافران وارد صحنه درگيري شدند. اين درگيري خونين ده‌ها نفر کشته و مجروح بر جاي گذاشت ولي در نهايت همافران توانستند حلقه محاصره نيروهاي گارد را بشکنند.^[6]

21 بهمن[ويرايش]

روز بيست و يکم بهمن ماه روز نبرد مسلحانه همه‌جانبه مردم و نيروهاي دولتي بود. درگيري خونين مردم و لشکر گارد در اين روز به اوج خود رسيد؛ و جنگ تانک‌ها با مردم مسلح باعث کشته و زخمي شدن صدها نفر شد. خميني تهديد کرد در صورت عدم جلوگيري از کشتار لشکر گارد حکم جهاد خواهد داد.^[7] در اين روز چندين کلانتري توسط گروه‌هاي مسلح مردمي تسخير شدند که در نتيجه آن مقادير زيادي اسلحه به دست مردم افتاد. در همين روز فرمانداري نظامي تهران اعلاميه شماره 40 را انتشار داد؛ به موجب اين اعلاميه رفت‌وآمد مردم از ساعت 16:30 تا 5 بامداد ممنوع اعلام شد. در پي اعلاميه مزبور اعلاميه ديگري صادر و منع عبور و مرور تا ساعت 12 بامداد تمديد شد. مردم عملاً مقررات حکومت نظامي را باطل ساختند و تا صبح در خيابان‌ها با ايجاد حريق و راه بندان‌هاي متعدد مانع حرکت قواي نظامي مي‌شدند.^[8]